نگاهی بر ۸۵ قطعۀ موسیقی در مسابقۀ اینترنتی موسیقی
| پنجشنبه ، 4 آذر 1389 |
 نچه را
که بطور خلاصه می توان بعد از شنیدن و مطالعۀ ۸۵ قطعه موسیقی سخت آوا (راک) از آثار
شرکت کنندگان در مسابقه اینترنتی مجلۀ "زیرزمین" لمس کرد، ادامۀ بقای جریان موسیقی
سخت آوای (راک) غیرمجاز در شریان فرهنگی بخشی از جامعۀ جوان و دگرگرای شهرنشین
ایران است. البته در شرایط بد اجتماعی که این موسیقی پردازان درگیر خلق آثار خود
هستند؛ از جمله نبود مکان های مناسب برای تمرین، غیرمجاز بودن اجرای زنده و کمبود
تجربۀ ارتباط مستقیم با مخاطب، و گرانی وسایل موسیقی، گرانی کرایۀ استودیوها و در
کل جو غیرانسانی و ضدفرهنگی حاکم بر محیط زندگی این موسیقی پردازان همه و همه باعث
گشته تا قطعات ارائه داده شده در این مسابقه تا حد زیادی از لحاظ کیفی در سطح
پائینی قرار گرفته که بنظر قابل درک بوده و می توان با آگاهی از این شرایط تا حد
زیادی از آن چشم پوشی کرد... |
در نتیجه باتوجه به آنچه در بالا به آن اشاره شد اینجانب به عنوان عضوی از هیئت داوران این مسابقه اجباراً کیفیت پائین تنظیم قطعات تولید شدۀ تعدادی از این آثار را نادیده گرفته و بیشتر به مجموعه ای از ایده های مفهومی، نوپردازهای فنی و محتوای دگرگرای متن این سختآهنگ ها توجه کرده و در این راستا تلاش بر یافت بهترین ها و جالب ترین ها داشته ام
به غیر از بخش بزرگی از آثار شرکت کنندگان این مسابقه که ساختاری ظاهری و تقلیدی از تولیدات متداول بازار جهانی راک داشتند و تعدادی نیز به ساختارها و گرایشات انواع سبک های پاپ نزدیک شده بودند، بخش دیگری نیز با درک فرهنگ و مفهوم موسیقائی موسیقی سخت آوای راک آثار خود را خلق کرده بودند. این دسته به ابراز احساسات عصیانی و خشن، بیان احساس یاس برآمده از سرخوردگی های حسی، زیستی و اجتماعی، و بیانی معترضانه به روال زندگی و شرایط اجتماعی و از این قبیل مفاهیم پرداخته بودند که گاه آتشفشانی و شورشی بود و گاه افسرده و مایوس تا سرحد خودکشی و تخریب و گاه روشنفکرانه و آگاه از قدرت موسیقی
در میان این ۸۵ قطعۀ موسیقی، موسیقی پردازانی بودند که در بستری خلاق بی آنکه تنها به آوای خشدار گیتار برقی دلخوش باشند، به آنچه که واقعاً ایدۀ حقیقی و مفهومی موسیقی راک است و با استفاده از زبانی ملتهب و سخت آوا آثاری درخشان را تهیه و نسلی را در بنبست زندگی در جامعۀ بیمار خود به فریاد کشیده بودند
مسابقۀ موسیقی سخت آوای (راک) ایران در مجلۀ اینترنتی "زیرزمین" توانست سکوئی باشد تا موسیقی پردازان این سبک بتوانند قابلیت های خود را به نمایش گذاشته و تولیدات موسیقائی خود را برای مخاطبان این گرایش موسیقائی ارائه دهند. از این رو اینگونه برنامه ها و مسابقات هرچند محدود باشند، روزنه ای خواهند بود تا موسیقی پرداز جوان به حاشیه کشیده شدۀ ایرانی آثار خود را در معرض نقد مخاطب و شنوندۀ کنجکاو قرار دهد. فرصتی اگرچه کوچک اما اهمیتی بی اندازه امیدبخش برای بقای اجتماعی و فرهنگی این جوانان دارد
نویسنده: نصیر مشکوری
